Ieder maand komt een historische foto uit ‘t Gooi aan bod, vaak verstoken van feiten dus dichten wij die gaten met fictie. Deze week: Een wasserij uit Laren.
Daar sta je dan, temidden van de hoeveelheid was voor een week. Nee, voor deze foto zou ik ook niet lachen. De rechter man ziet er nog het meest opgewekt uit, maar als je goed kijkt, lijkt het alsof hij overeind wordt gehouden door een antieke wasmachine.
De feiten
Misschien is het handig om eerst eens naar de feiten te kijken. De foto is genomen in een wasserij in Laren in het jaar 1925. De fotograaf is onbekend, waarschijnlijk om aan repercussies van de wassers te ontkomen. Dat deed je niet in 1925, iemand vastleggen terwijl hij net tot z’n knieën in de vuile lakens stond. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat het gezicht van het linker meisje onherkenbaar is gemaakt met een jaren ’20 versie van Photoshop.
Geen lekker idee
Nog iets opvallends. De muren en de vloer zien er uit alsof ze ongeveer iedere week een lekkage hebben. Geen lekker idee dat daar jarenlang was is weggebracht. Aan de andere kant: We weten natuurlijk niet of deze wasserij een week open was of veertig jaar dienst heeft gedaan.
Behendig
Waar we vanuit kunnen gaan is dat ze in Laren zeer behendig waren in hun vak. Kijk maar eens naar de houten karretjes waar de was in zit. Twee wieltjes per karretje. Grote jonge die er een paar tegelijk kan voortduwen of trekken. Mocht de wasbusiness hebben tegen gezeten, sluit ik niet uit dat ze een tweede baan hadden als manusje van alles bij Circus Renz.
Nostalgie
Toch spat de nostalgie van het plaatje af. Het katoen dagelijks door je vingers laten glijden voor iemand anders, of je nou in pak of uniform staat. Was is was, ook in 1925.