“Asante Sana” oftewel bedankt in het Swahilisch. Dat is de afscheidsboodschap die de internationaal geprezen beeldhouwster Marianne Houtkamp (Amsterdam, 1948) graag aan haar koperspubliek mee wil geven.
Na een succesvolle carrière te hebben gehad welke zich net als haar werk niet tot geografische grenzen heeft beperkt, is de tijd aangebroken om afscheid te nemen van haar Larense atelier. Al eerder in januari 2018 organiseerde zij haar laatste officiële tentoonstelling bij ARTCLUB Gallery Parijs, vlak om de hoek bij het Louvre.
Nu bijna drie jaar later zullen de meer dan 70 kunstwerken afkomstig uit haar atelier verkocht worden aan de hoogstbiedende bij Van Zadelhoff Veilingen en Taxaties in Hilversum. Het betreft voornamelijk kleurrijke beelden(groepen) van etnische volkeren waarmee zij internationale bekendheid verwierf, maar ook sculpturen van vrouwelijke schonen waar zij zich in haar vroege werk op focuste. Uiteraard mag een klein verzamelaars exemplaar van de beeldengroep “De Klepperman van Elleven” welke in januari 2000 ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Rabobank Laren-Blaricum werd vervaardigd, niet aan het aanbod ontbreken. De beeldengroep is tot op heden een kenmerkend dorpsbeeld, wanneer je Laren binnenrijdt. Dankbaar kijkt Marianne terug op het kunstenaarschap. In het bijzonder op haar ontmoeting met Kofi Annan en met de Prins van Dubai en op het feit dat zij gevraagd werd de George McGovern Leadership Award voor het World Food Program te maken welke op 10 september 2014 werd uitgereikt door de toenmalige Vice-President Joe Biden aan voorzitster Stabenow voor inspanningen in het bestrijden van wereldwijde honger. De sculptuur die Marianne maakte, getiteld “Bright Future”, is een ode aan hoop, waarin een moeder haar kind optilt met nieuwe kansen in het verschiet. Dat dit thema Marianne aansprak is niet zo verwonderlijk, want in haar persoonlijke leven heeft zij zich ook jarenlang ingespannen voor de liefdadigheidsstichting Watoto Samburu, waarmee ze de onbemiddelde kinderen van de Samburu heeft ondersteund. Een deel van de opbrengst van de veiling zal daarom ook uitgaan naar de stichting die zij samen met haar man Hans oprichtte. Tijdens de kijkdagen zijn de sculpturen zodanig tentoongesteld dat ze dankbaar neerkijken op de toeschouwer. Het is alsof de bezoeker zich in een kleurrijke parade waant welke niet gebonden is aan tijd, noch plaats. Dan weer staan we oog in oog met een poppenmeisje uit de vroege jaren, om ons vervolgens klein en nietig te voelen tegenover een levensgrote Samburu koningin in een zandvlakte. Een kleurrijke toonzaal met een diversiteit aan etnische volkeren, want daar heeft Marianne Houtkamp haar talent aan gewijd. In haar antropologische zoektocht naar de universele schoonheid van de mens en de vrouw in het bijzonder, liet zij zich niet beperken door geografische grenzen. Grenzeloos was ook haar carrière, want haar sculpturen reisden de hele wereld over. Toch is het nu tijd voor de laatste eindbestemming.
Filmpje afscheid en afscheidsverkoop
Naar de veiling
Met dank aan Bol-An! voor het artikel.
